นับตั้งแต่ช่วงทศวรรษที่ 1950 เป็นต้นมาชาวอเมริกันเริ่มตระหนักถึงคุณค่าของอมาโด้วิตามินและแร่ธาตุภายในอาหารของพวกเขา สิ่งนี้ถูกค้นพบเนื่องจากมีการเตรียมผลิตภัณฑ์อมาโด้ขั้นสูงขึ้นและมีการขาดสารอาหารมากขึ้น
หลังจากสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สองหลายครอบครัวกลายเป็นครอบครัวที่มีรายได้สองราย นอกจากนี้พ่อแม่คนเดียวอีกหลายคนกำลังเลี้ยงลูกด้วยตัวเอง ซึ่งหมายความว่าในบ้านส่วนใหญ่ผู้ใหญ่ทุกคนที่อาศัยอยู่ในบ้านใดคนหนึ่งมักใช้นอกบ้านตลอดเวลาทิ้งเวลาเพียงเล็กน้อยในการเตรียมอาหารเพียงอย่างเดียวในการผลิตอมาโด้ทุกครั้ง อเมริกากลายเป็นประเทศที่ให้ความสะดวกในการบริโภคอาหารจากแหล่งอาหารที่ไม่เป็นธรรมชาติ
ผลิตภัณฑ์อมาโด้ที่จัดเตรียมไว้ล่วงหน้าและง่ายต่อการจัดเตรียมเป็นเพียงผลิตภัณฑ์อาหารเท่านั้น แม้ว่าพวกเขาอาจมีคาร์โบไฮเดรตโปรตีนไขมันและสารอาหารที่จำเป็นพวกเขาไม่ใช่อาหารที่แท้จริง ทั้งห่วงโซ่อุปทานอาหารมีมากมายหลายด้านด้วยการปนเปื้อนและการแปรรูปทางเคมีและชาวอเมริกันจำนวนมากไม่ทราบว่าคุณค่าทางโภชนาการของอาหารที่บริโภคในแต่ละวันมีน้อยเพียงใด การประชาสัมพันธ์และการศึกษาจำนวนมากจึงมุ่งเน้นไปที่พีระมิดอาหารที่เรียกว่า หน่วยงานรัฐบาลและหน่วยงานด้านการศึกษาที่ได้คิดค้นอาหารอเมริกันที่สมบูรณ์แบบไม่เคยกล่าวถึงการขาดสารอาหารใด ๆ เลยนอกจากสารอาหารที่แนะนำในแต่ละวันของอมาโด้วิตามินและแร่ธาตุขั้นพื้นฐานเช่นวิตามินเอวิตามินดีและแคลเซียม
ในขณะที่ระดับของการบริโภควิตามินและแร่ธาตุอาจเป็นบรรทัดล่างสุดที่จำเป็นสำหรับการหลีกเลี่ยงโรคที่มองไม่เห็นเช่นโรคเลือดออกตามไรฟันหรือโรคกระดูกอ่อนซึ่งแทบจะไม่เพียงพอและไม่สะท้อน แต่ส่วนเล็ก ๆ ของสารอมาโด้ที่มีอยู่ในอาหารทั้งหมด การส่งเสริมสุขภาพและการป้องกันโรค
